Sommige ziektes zie je niet

Het is dus waar dat als je geen gebroken been hebt, dus een zichtbaar letsel, dat mensen nog steeds de meest asociale uitspraken en denkwijze hebben.

Zo zat ik in de bus, op een een persoons stoeltje. Ik was kapot en mijn benen deden pijn. Op een gegeven moment kwam er een vrouw de bus ingestapt. Eind 50 gok ik. Ik voelde me zwaar ongemakkelijk dat ik niet op kon staan om haar mijn plaats aan te bieden en terwijl ik dat dacht tikte ze me op mijn schouder en zei ‘zou je niet even opstaan?’ Waarop ik netjes zei ‘ik zou graag willen maar het lukt niet. Ik heb MS en op dit moment kunnen mijn benen even niet meer.’ De mevrouw keek me verontwaardigd aan en reageerde erop met ‘ja, dat kan iedereen wel zeggen. Jij bent nog jong, ik niet dus je kan best wel even staan.’ Ik was zo flabbergasted dat ik geen woord meer kon zeggen en het janken stond me nader dan het lachen. In dit moment was er al iemand anders voor haar opgestaan maar ik heb me de rest van de reis enorm kut gevoeld. Wat een ongelooflijk nare opmerking! Ik ben er nog steeds een beetje door van slag als ik eraan denk, maar ik gok dat ik zulke situaties nog wel vaker mee ga maken helaas..

Anyway! Inmiddels ben ik bij de gynaecoloog geweest voor een echo en wat denk je; geen cyste meer te bekennen. Harstikke mooi natuurlijk, kan ik dat ook weer van het lijstje strepen. Gisteren heb ik de MRI’s van mijn hersenen en rug inclusief contrastvloeistof gehad. Het infuus prikken ging twee keer verkeerd helaas maar een ramp was het niet. In totaal lag ik weer anderhalfuur stil en hebben ze hopelijk weer mooie plaatjes kunnen maken van mijn binnenkant. Morgen krijg ik nog een EEG, ik gok dat dit het opmeten van mijn oogzenuw is, maar ik weet het eigenlijk niet zeker. Het is in ieder geval weer iets met die schokjes, net als de vorige keer. De uitslagen van de MRI en de EEG krijg ik 20 mei dus ik moet nog even geduld hebben. Soms voelt het alsof ik continu zo’n televisiebeeld met ‘even geduld aub..’ voor me heb.

Ik ben momenteel wel een beetje op onderzoek uit naar alle medicatiemogelijkheden en de voor- en nadelen van al die medicatie. Er zijn zoveel mogelijkheden en de een heeft nare bijwerkingen en de ander niet. Gelukkig krijg ik nog een afspraak met een MS verpleegkundige welke me alle medicatie uit gaat leggen alvorens ik ga kiezen. Want daar ben ik al wel uit, medicatie zal me sowieso helpen om de klachten te remmen en ik merk dat ik daar wel heel erg behoefte aan heb.